در سال 1980، رئیس جمهور ایالات متحده، جیمی کارتر، برای محکوم کردن اتحاد جماهیر شوروی، المپیک مسکو را تحریم کرد. آنها به تازگی به افغانستان حمله کرده بودند تا از رژیم سوسیالیستی کابل حمایت کنند. بسیاری از کشورها، از جمله کانادا، به تحریم پیوستند.
موج اول پناهندگان: دهه 1980
تهاجم شوروی باعث موج اول پناهجویان افغان شد، زیرا میلیون ها نفر به پاکستان، ایران، تاجیکستان و هند سرازیر شدند. در همان زمان، افغان ها شروع به مقاومت در برابر شوروی و دولت کابل کردند که مجاهدین افغان (مبارزان مقدس) را به دنیا آورد. ایالات متحده با حمایت از جنگجویان افغان فرصتی برای مقابله با شوروی دید. مشتاقان اسلام از عربستان سعودی، مصر و جاهای دیگر به مجاهدین در «مأموریت کوتاه مدت» خدمت جهاد پیوستند. اسامه بن لادن یکی از این تندروها بود. او حزب اسلامی القاعده را راه اندازی کرد.
موج دوم پناهندگان: دهه 1990
پس از سال‌ها نبرد تلخ، شوروی سرانجام در سال 1989 عقب‌نشینی کرد. چند سال بعد رژیم کمونیستی افغانستان به حکومت مجاهدین سقوط کرد. اکنون گروه های مختلف مجاهدین به مقابله با یکدیگر پرداختند و به شدت برای کنترل کشور مبارزه کردند. بسیاری از مناطق کابل با خاک یکسان شده است. درگیری بین احزاب مجاهد موج دوم پناهندگان را به همراه داشت. از این دو موج پناهجویان، افغان ها شروع به مهاجرت به کشورهای غربی کردند.
موج سوم پناهندگان: 1996 به بعد
در طول دهه 1990، هزاران جوان مهاجر افغان در پاکستان در مدارس اسلامی درس می خواندند، در حالی که ملت آنها از این نزاع ویران شده بود. آنها طالبان (به معنای واقعی کلمه: دانش‌آموزان) بودند که تصور می‌کردند یک دولت اسلامی خالص صلح را در سرزمینشان به ارمغان می‌آورد. این گروه از دانشجویان جوان سراسر افغانستان را در نوردید و در سال 1996 به کابل راهپیمایی کردند و اولین دولت اسلامی خود را تأسیس کردند.
این منجر به موج سوم پناهندگان شد.
طالبان به مدت پنج سال با یک نسخه سختگیرانه از قوانین اسلامی بر افغانستان حکومت کردند. صدها تن از رادیکال های عرب (نه افغان ها) حملات تروریستی خارجی را تحت حمایت رژیم طالبان طراحی کردند.
سپس 11 سپتامبر آمد که جهان را تغییر داد. آمریکا پایگاه های طالبان را بمباران کرد. در شش هفته دولت طالبان سقوط کرد. حامد کرزی در دسامبر 2001 رئیس جمهور افغانستان شد. روان پناهجویان افغان در پاکستان یک شبه از ناامیدی به امید تبدیل شد.
بازگشت میلیون ها پناهنده: 2002 به بعد
میلیون ها پناهنده از پاکستان و ایران و همچنین کسانی که در غرب ساکن شده بودند به افغانستان بازگشتند. کشور به جلو جهش کرد. برای اولین بار، ملت آزادانه به رئیس جمهور خود رأی دادند. بچه ها در راه مدرسه خندیدند. تجارت و تجارت در همه جا ظاهر شد، همچنین نوازندگان، باشگاه های زبان، دو و میدانی، شبکه های رسانه ای و موارد دیگر.
موج چهارم پناهندگان: 2010 به بعد
با رونق کشور، ابرهای تیره از داخل و خارج برخاستند. خویشاوندی و فساد، همراه با پول بیش از حد غربی، باعث پوسیدگی در نهادهای دولتی شد. طالبان بیرون رانده شده بودند، اما آنها به مقابله پرداختند. در سال 2010 آنها شروع به هدایت حملات و ترورهای انتحاری جسورانه کردند که مفهوم آرامش را به ویژه برای بین المللی ها و مسیحیان در هم شکست. تعداد بیشتری از افغان ها فرار کردند.
با بحران داعش در سوریه، افغان‌ها به موج پناهجویان دیگر پیوستند که به کشورهای اروپایی سرازیر شدند. این یک “بزرگراه پناهجویان” از طریق ترکیه و یونان به اروپای غربی ایجاد کرد. کلیساها و وزارتخانه ها در اروپا با بزرگواری از این پناهندگان استقبال کردند. این عشق غیرمنتظره بسیاری از مسلمانان را به یادگیری بیشتر درباره عیسی و ایمان مسیحی کشاند.
موج پنجم پناهندگان: امروز
در تمام این درگیری و تروما، هیچ چیز تکان دهنده تر از 15 اوت 2021 نبود. ارتش آمریکا پس از طولانی‌ترین جنگ تاریخ خود و صرف میلیاردها دلار می‌خواست از افغانستان خارج شود. آنها با طالبان مذاکره کردند و دولت افغانستان را دور نگه داشتند. هنگامی که طالبان در سال 2021 در سراسر افغانستان حمله کردند، دولت و ارتش سقوط کردند و مانند دومینو سقوط کردند.
طالبان پیروزی خود را نعمتی از جانب خداوند می دانند. جنگ تمام شده است. جرم و جنایت کاهش یافته است. صلح فرا رسیده است (فعلا). افغان ها (تقریبا) از زمستان گرسنگی و اقتصاد درهم شکسته جان سالم به در برده اند. اما دختران بعد از کلاس ششم هنوز نمی توانند به مدرسه بروند. ترس حاکم است.
ما شاهد هرج و مرج در میدان هوایی کابل بودیم، زیرا افغان ها در تلاش بودند تا آنجا را ترک کنند. بسیاری از مهاجران در کشورهای غربی مستقر شده اند، اما بسیاری از آنها در کشورهای خلیج فارس و جاهای دیگر سرگردان هستند. سایر افغان ها به پاکستان و تاجیکستان گریختند و از آنجا امیدوارند در برخی از کشورهای غربی اسکان داده شوند.
برای کمک تماس بگیرید
امروز ده ها هزار پناهجوی افغان در سراسر جهان از این موج پناهجویان سرگردان شده اند. برخی به عنوان مسیحی از افغانستان گریختند، اما بسیاری باید به دنبال پناهندگان ایمان بیاورند، زیرا از شبکه های اجتماعی خود حذف شدند.
امروز ما صدها مومن افغان را در اندونزی، هند، پاکستان، تاجیکستان، ترکیه و بسیاری از کشورهای اروپایی می شناسیم. کلیسای اروپایی از بسیاری از آنها استقبال کرده است، برخی از آنها که به جامعه مسیحی در اروپا پیوستند.
نوبت ما در کانادا است که به سرعت بالا برویم. در پاییز 2021 نخست وزیر جاستین ترودو اعلام کرد که کانادا از 40000 افغان آسیب پذیر به شمول اقلیت های مذهبی استقبال خواهد کرد.
پناهندگان مسیحی افغان آسیب پذیری مضاعف دارند. آنها نه می توانند به افغانستان بازگردند و نه می توانند در کشورهای پناهنده کنونی خود ادغام شوند. در عین حال، آنها به عنوان مسیحی با آزار همسایگان مسلمان و اعضای خانواده خود که خود پناهنده هستند، مواجه می شوند.
پس چه کسی از این مسیحیان افغان استقبال و حمایت خواهد کرد؟ ما باید به اهل بیت ایمان کمک کنیم.
ما به کلیساها و گروه های پنج نفره یا بیشتر برای حمایت از پناهندگان مسیحی افغان از موج های اخیر پناهندگان نیاز داریم. بسیاری از آنها در اندونزی، هند، پاکستان، تاجیکستان، ترکیه و کشورهای عربی خلیج فارس سرگردان هستند و هیچ امیدی به پذیرش آنها به عنوان ساکنان دائمی وجود ندارد.
این نیاز فوری است. پناهندگان به اندازه کافی به حال خود رها شده اند. کلیسای شما چه اقداماتی می تواند برای حمایت از یک خانواده مسیحی افغان انجام دهد؟
