دری چیست؟ چه کسی فارسی صحبت می کند؟ فارسی چطور؟

تاجیکی چگونه جا می گیرد؟ هزارگی کجای این پیچ و خم است؟

فارسی و فارسی – در واقع یک کلمه هستند. در عربی صدای p وجود ندارد، از این رو فارسی و پارسی (فارسی) قابل تعویض هستند. پیش از اسلام، ایران بزرگ [1] توسط دو امپراتوری بزرگ ایران – هخامنشیان (قرن ششم قبل از میلاد) و ساسانیان (تا قرن هفتم پس از میلاد) اداره می شد. موطن آنها پارسا در جنوب غربی ایران کنونی بود. یونانیان باستان آن را پرسیس می نامیدند. زبان فارسی را می توان به سه دوره تقسیم کرد:

  1. پارسی باستان – در دوران سلطنت کوروش و داریوش امپراتوری هخامنشی (550–330 قبل از میلاد) صحبت می‌شد. تنها چند فرمان و اعلامیه بر روی کتیبه های خط میخی باقی مانده است.
  2. پارسی میانه (یا پهلوی) – دوره ساسانی (م. 226–652). ادبیات پهلوی تماما زرتشتی با خط خاص خود است.
  3. فارسی جدید یا مدرن — از سال 900 تا به امروز. فارسی عربی شده با خط عربی.

دری – فارسی افغانی، از کلمه فارسی درباری (درباری) آمده است. از این رو زبان دادگاه. از آنجایی که زبان بسیار با هویت ملی پیوند خورده است، نخبگان فارسی زبان کابل می خواستند «فارسی افغانی» را از «فارسی ایرانی» متمایز کنند. دری در اواسط قرن بیستم به عنوان واژه رسمی فارسی در افغانستان تبدیل شد، [2] اگرچه اصطلاح “فارسی” به ویژه در مناطق روستایی رایج است. حدود 50 درصد جمعیت دری زبان مادری هستند. این افراد شامل اقوام تاجیک، هزاره و پشتون هستند.

تاجیکی – زبان فارسی تاجیکستان. چندین نسخه از ریشه شناسی آن وجود دارد. نسخه رایج: تاجیکی از تاج (تاج) می آید، از این رو مردم و زبان تاج. روایت تاریخی: اعراب را که بر جهان ایران تسخیر می کردند تازی (اسب سواران) می گفتند. بتدریج تازی به معنای ساده مسلمانان شد. از آنجایی که ایرانیانی که به شمال شرقی امپراتوری ساسانی گریخته بودند به اسلام گرویدند، آنها را نیز تازی یا تاجی می نامیدند.

تفاوت دری با فارسی (ایرانی) چقدر است؟ تاجیکی چقدر شبیه دری یا فارسی است؟

دری و فارسی هر دو به خط عربی و تاجیکی به خط سیریلیک است. دری و فارسی نوشتاری بسیار شبیه به هم هستند، واژگانی کمی دارند و تفاوت‌های دستوری و املایی کمی دارند. یک افغان به راحتی تشخیص می دهد که متن توسط یک افغان یا ایرانی نوشته شده است.

گفتار فارسی و دری متقابلا قابل درک هستند، اگرچه برای برخی از مردم روستا درک تفاوت های آنها دشوار است. تمایزاتی در لهجه و لحن، اصطلاحات، احوالپرسی، واژگان برای غذاهای اصلی و برخی ساختارهای دستوری اساسی وجود دارد. با این حال، از طریق پخش رادیو و تلویزیون، شنوندگان هر دو زبان فارسی و دری به طور فزاینده ای به لهجه های یکدیگر عادت می کنند. با این حال، تاجیکی کاملاً متمایز است و به شدت از واژگان روسی وام گرفته است.

آیا هزارگی زبان، گویش یا لهجه جداگانه است؟

هزارگی، یکی از چندین لهجه دری، از سایر لهجه های دری متمایز است و برخی زبان شناسان هزارگی را زبانی جداگانه می دانند. هزارگی اغلب کلمات دری را کوتاه می کند و آنها را به روش های متمایز خود تلفظ می کند و اغلب گفتار خود را با واژگان ترکی و مغولی مخلوط می کند.

هزارگی در بسیاری از ولسوالی های مرکز افغانستان صحبت می شود. در کابل، هرات و مزار، بسیاری از هزاره ها نیز با این لهجه صحبت می کنند. با این حال، از آنجایی که آنها از مناطق روستایی مرکز افغانستان حذف شده اند، گویش آنها شباهت زیادی به دری دارد.

یادداشت
  1. ایران در دوران پیش از اسلام به سرزمین اقوام آریایی اطلاق می شد. «پرشیا» همانطور که در قرن بیستم به کار رفته است به ایران امروزی اطلاق می شود.
  2. دانینگ ویلسون، «ادبیات افغانستان: یک دیدگاه»، در افغانستان: برخی رویکردهای جدید، ویرایش. جورج گراسماک و لودویگ آدامک (آن آربور: دانشگاه میشیگان، 1969)، ص. 84.

با آرلی تماس بگیرید